- tebcîl
- arapça تبجيل ululama. tebcîl edilmek ululanmak. tebcîl etmek ululamak. tebcilkârlık arapça-farsça-türkçe yüceltme, ululama.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
tebcil — is., esk., Ar. tebcīl Yüceltme, ululama Onlar gürültülü tebcile, pohpoha, alayişe tenezzül etmezler. Ö. Seyfettin Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller tebcil etmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
tebcîl — (A.) [ ﻞﻴﺠﺒﺕ ] ululama. ♦ tebcîl edilmek ululanmak. ♦ tebcîl etmek ululamak … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
TEBCİL — Ağırlamak. Yüceltmek. Birisine ta zim etmek. Hürmetle hareket etmek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
tebcil etmek — yüceltmek, ululamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
İBCAL — Büyük saygı, tâzim ve tekrim. (Bu mânâlarda kullanılırsa da tebcil şeklinde kullanılması doğrudur … Yeni Lügat Türkçe Sözlük